Laten we eropuit trekken. De dag is nog knisperend vers en tussen de bomen hangt een mist die mooi weer belooft. Mensen komen uit hun voordeur gestapt ('Dag buurman!') met dribbelende kindjes aan de hand die ze, op weg naar hun werkplek, nog ergens kwijt moeten zien te raken, maar wij hoeven vandaag helemaal niets. En oh kijk, daar is de zon! Ze heeft haar tussenseizoensjasje al aan, maar straalt deemoedig. Laten we dus iets doen. Misschien eens langs de winkel passeren waar ze die lekkere mandarijnen hebben? Met vel die tegen hun billetjes plakt, want die met lucht ertussen moeten we niet. Oh kijk, ze hebben pastinaak. Kan ik meteen het soeprecept van de weekendbijlage uitproberen, die met erwtjes. Ja, vandaag nog. Maar daarna gaan we eropuit. Waarheen? Naar zee, waar de wind al snedig waait. Naar het bos, waar ik de waterdichtheid van mijn nieuwe bottines kan testen. Of naar de galerie waar dat interessante duo sinds kort te zien is. Kunnen we nadien nog even kijken of het echt waar is wat ze zeggen, van de lege rekken in de winkel op nummer 89. Wanneer is het ook alweer Monumentendag? Eerst nog mijn boek. Honderd pagina's, 't leest zo vlot en die verse lakens zijn zalig. Ah 'Pet Sounds', da's lang geleden. Laat hem eens helemaal uitspelen? Goeie plaat zeg. Misschien nog een kom soep? Ze is zo lekker, blij dat ik ze dan toch heb gemaakt. 't Is tenslotte bijna weer etenstijd. Kijk toch, de bloemen staan in bloei. Sneu dat we niet veel thuis zijn de laatste tijd. Druk, druk, druk. Oh spijtig, de zon is weg. Zouden we? Misschien ook maar niet. We gaan wel eens naar de Ardennen binnenkort, kunnen we meteen een slaapplek boeken. Of straks. Of morgen.
Tijd zat.
Tijd zat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten