zaterdag 29 september 2012

Oops.



Akkoord. Ze zijn eenheidsworst, ondertussen serieus gedateerd en ik heb al gelijkaardige exemplaren op de schoenenplank. Maar daar waren ze dan en ik weet werkelijk nog steeds niet wat me bezielde toen ik zonder nadenken op de 'bieden'-knop drukte. Al wonnen de pro's het van de contra's: slechts een keer gedragen, intact, met nieuwe zooltjes van de schoenmaker, voor minder dan de helft van de prijs en (met hun niet meer te verkrijgen kleur) bijna vintage. En geen kat die ze wou. Toch stuiterde mijn hart zowaar uit mijn ribbenkast, tijdens de laatste seconden. Noem het serendipiteit want nu heb ik ze dan toch, ben uitzinnig van blijdschap en beloof plechtig ze te dragen tot het bittere eind. Tot het slechts lubberende sokjes zijn waarvan ik me afvraag of ze al dat geld ooit waard zijn geweest. Maar voor nu: hiep hoi!

6 opmerkingen:

  1. Yes! De max. Eenheidsworst misschien wel (ik heb zelf een versie van bij Massimo Dutti) maar de echte Dicker boots blijven de mooiste en die haal je er ook zo uit, toch? Ik deel in uw vreugde!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ouuh, ik ben jaloers! Moest ik ooit de zwarte voor een goede prijs op de kop kunnen tikken zou ik ook niet twijfelen. Volgens mij ga je er geen moment spijt van hebben, want niets gaat boven het origineel!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. help, ik krijg opeens last van het groene monster. prachtig! :)

    BeantwoordenVerwijderen