Strapped.

dries van noten ss 2012 (via petrole)
 mychameleon spaghetti strap top (via trois douze)
 tommy ton (via style.com)

Nooit heb ik helemaal begrepen waarom het voor jonge deernen als ik ten strengste verboden was spaghettibandjes te dragen in de middelbare school. Misschien had madame de directrice een der bovenstaande niemendallen voor ogen bij het opstellen van het schoolreglement. Ofwel dateerde die overdreven tuchtmaatregel nog uit de nineties, waar door veters opgehouden kledij schering en inslag waren. Hoe het ook zij: ik had destijds geen last van strafstudie of schorsing dankzij enig tegendraads modieus gedrag van dit kaliber. Die smalle banden waren hopeloos onpraktisch in gebruik (lees: afzakkingsgevaar en plastic bh-risico's) en  ondergoedachtige bovenstuks als deze refereerden in mijn leefwereld aan Boccacciodanseressen met Buffalo's in plaats van het vrolijke kleurenmeisje dat ik toen verpersoonlijkte. Het is nu pas dat ik de effectieve eenvoud van dit kledingstuk snap, de soft-erotische betekenis van een langs bh(-band)loze schouder neerdwarrelend lintje, het strelen van zijde langs huid, de koelte van zomerbries-onder-verfrissend-losse-stof. Tien jaar na de schoolse restricties is de jacht op de zijden spaghettitop officieel geopend. Om het zedig te houden kan ik overigens het voorbeeld najagen van de dame rechtsonder. Kan mijn bergsjaal nog eens dienen, in plaats van werkeloos duur te wezen aan de kapstok.