donderdag 17 mei 2012

L'urinoir des anges.


Heel, heel, heel lang geleden verdween een goedheilig man op wonderbaarlijke wijze in de coulissen van de hemel en dat vieren we dus nog steeds, met kindertjes in het lichtblauw, grijs of maagdelijk wit en opgepoetste carrosserieën, spatten gewijd water op de ruit, linten aan de antenne en bloedende ijslammeren. Dan zijn alle winkels dicht, blijven de boeken toe en lijkt het zondag. Zeeën van tijd voor lang verwaarloosde praktijken. Eten, bijvoorbeeld. Gisteren stampte ik een winkelkar, en daarna koelkast en kelder vol met Zaken Waarvan Ik Hun Heerlijkheid Eventjes Was Vergeten (yoghurt met granaatappel, haringfilets, oesterzwammen, jonge wortelen, parmezaanse kaas en frambozen), en duwde broerlief (Master of the Kitchen) richting fornuis met de laatste weekendbijlage van De Morgen in zijn handen, voor iets waarvan ik bij de lectuur alleen al wist dat er engeltjes op mijn tong zouden pissen: puree met karnemelk, zure room, bieslook en garnaaltjes en een zacht gekookt ei. Het feit dat ik een foto vergat te maken van het eindresultaat, zegt genoeg over de lekkerte. Ik likkebaard nog immer na, lang leve J. Meus! Tijd ook, om eindelijk nog eens zittend te ontbijten met een goed boek, zicht op de florerende tuin en dat prettige bord yoghurt met muesli en fruit en basilicum. Om op dezelfde wijze te lunchen, met avocado's, toast, spinaziebladeren, augurkjes en een glas karnemelk.
En wat zeggen we dan?
Danku Jezus!

1 opmerking:

  1. Nel, wat een geniale, geniale tip! You're a lifesaver! Echt, 'k durf niet direct alle vijf in één bestellen, maar #4 en #5 ga ik me toch zeker nu afschaffen! Dank u dank u dank u! En 'k ben niet zo'n augurken-persoon maar voor de rest, good food, good food!

    BeantwoordenVerwijderen