dinsdag 10 april 2012

The Ordinary Life of Dries.

Hoe schoon is dat? Dries zijnen hof. Volgens mij is dat de enige reden waarom de man niet moe, ziek of gek wordt van dat hele modegedoe. Die pakt zijn tijd, doet dat goed, blijft verrassen. Drieske, dat ziet er zo enen uit waar ge al eens op't gemak een koffietje mee kunt gaan drinken. De rust zelve, nul stress, nikske van moeten en alles van willen. Ge ziet dat: die is in het reine, met zichzelf en met zijn visie, met de wereld. Hij trekt zijn kleerkast open en denkt: 'Wat doe ik aan vandaag? Een blauwe pull? Of misschien een blauwe?'. Hij trekt de krant open en denkt: 'Zeveraars.' Of nee, Drieske, die heeft volgens mij geeneens een krant. Die man maakt zijn eigen nieuws. Schrijft in een dagboek. Een zwart leren boek met gouden bladzijden en een roodfluwelen lintje als bladwijzer. Waarin hij registreert wat voor weer het is ('Halfhoge zon. Kalme wind. Een goeie bries om te snoeien. Vandaag ga ik nog maar eens op mijn tractoorke zitten. Het gazon moet nodig een beurt.') en wat hij die dag heeft gegeten ('Geblancheerde rode bieten met krielpatatjes en een waaier aan rauwkost. Alles van eigen kweek.'). Hij schetst er al eens een bloemeke in. Een schoon bloeiende hortensia. Ge weet nooit waar dat nog voor kan dienen. Nadat hij zijn schop heeft afgekuist, zijn overalleken heeft uitgetrokken, zucht hij eens diep en doet wat moet. Zijn telefoon is van bakeliet. Met snoer. Want Dries is prakkiserend nostalgicus. Hij belt. Naar zijn atelier, hoe het zit met de nieuwe collectie ('Is dat zijden rokske met vier verschillende printjes al af? Halfweg zegt ge? Stopt er maar mee. We doen het anders. Ik zag daarjust een libelle vliegen, en die vleugels: die wil ik. In print. Begint maar al te peinzen hoe we dat gaan doen.'). Met de pers ('Nee, ik ga niet naar Dior. Da's Raf Simons, ge zijt mis en ge komt achter. Ik ben Dries Van Noten en ik verzin alleen zotte printjes voor mijn eigen. Welke krant zegt ge? Het Laatste Nieuws? Verbaast mij niks.') en met BV's ('Sien Eggers zegt ge? Nooit van gehoord. En ge hebt een prijs gewonnen voor den teevee en ge wilt die hoe afhalen? In mijnen peignoir met palmtakken? Dat maak ik niet hoor madame, peignoirs.'). Tussen de telefoontjes door arriveren er gele briefkaarten en telegrammen van over de hele wereld (Dries doet niet aan e-mails), vraagt hij zijn kuisvrouw of ze tussen het schuren van de grote inkomhal en het oppoetsen van het koperwerk door een nieuw kleedje wil passen ('Nee, ge moet gene schrik hebben, Paulette. De nieuwe collectie is oversized.'). Hij bladert wat in logge boeken over beeldende kunst en tuinieren, legt zijn voeten op de salontafel en kijkt mijmerend uit het balkon, zijn tuin tegemoet. Want die tuin, da's zijn lang leven. Dat doet er hem trouwens aan denken: de wilgen moeten dringend geknot. Spijtig dat zijn tuinman zjuust in verlof is. Dat kan misschien nog een taakske zijn voor die actries. Ze peinst toch zeker niet dat ze die zijden jurk gewoon gaat meekrijgen.

-Vrij verzonnen naar de nota's en foto's van decade diary. Elke overeenkomst met bestaande personen, gebeurtenissen, plaatsen of entiteiten berust op louter toeval. -

5 opmerkingen:

  1. Ik heb Dries zijnen hof al eens in het echt mogen aanschouwen, aangezien één van mijn vrienden zijn neef is en daar al eens een feestje mag geven. Ik kan het u vertellen: het is nog schoner in het echt! Ergens op het domein staat een boerderijtje, waar het feest doorging, en dat was zo ongelofelijk ingericht, ge hebt er geen idee van, en daar woont Dries dan nog niet eens!

    Wat een fijne blog hier :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wow, nu ben ik toch een beetje jaloers. Geweldig verhaal.

      Echt, zijn landgoed lijkt recht uit één of ander heerlijke Engels kostuumdrama geknipt te zijn. Mr Dries, zucht. Heerlijke schrijfsels trouwens! :)

      Verwijderen
    2. OMG, sjansard! Ge hebt toch zeker wel stiekem vanalles meegepikt? Als je voor het volgende Driesfeestje nog een +1 zoekt: een adres!

      Verwijderen
    3. Vanalles meepikken durfde ik niet, foto's maken daarentegen wel! Een mini selectie vind je hier: http://auxpaysdesmerveilles.wordpress.com/2011/09/16/party-lights/

      Verwijderen