maandag 16 april 2012

High on Saga.

Zo van die weggeefdingen die aanzetten tot nodeloze consumptie vertrouw ik voor geen haar. Het was dan ook met flink veel achterdocht en wegens gebrek aan beter dat ik op een verloren dag (lees: genadeloze hangover, genre boenkhoofd en onlesbare dorst) de gratis schijf die een paar weken daarvoor nog bij De Morgen had gezeten de dvd-speler induwde. 'Hét bewijs dat de beste crime nog steeds uit Scandinavië komt', luidt de slappe slagzin van Bron/Broen/The Bridge. Sceptiek alom. Bovendien zat Sarah Lund (The Killing) nog steeds diep in mijn hartje gesloten. Achteraf gezien waren dat haar laatste uren. Want het was niet het in twee gesneden lijk op de Øresundbrug (die lange tussen Denemarken en Zweden) dat mij naar het scherm zoog, maar de blonde engel in leren broek die er met verwonderde blik heen marcheerde. Saga Norén mag dan niet als een normaal mens functioneren in het dagelijkse leven, haar speurneus laat geen steken vallen. Zij (de Zweedse), Martin Rohde (de Deen), hun onderlinge conversaties, het ingenieus uitgedokterde verhaal, de sfeer, subtiele humor, no-nonsense en zinderende spanning maken The Bridge tot een zeshonderd minuten durende roes waar u met genoegen was, plas en zelfs eten voor laat staan. Als uw omgeving zeurt: sleur ze de sofa in met de belofte hun talenkennis bij te kunnen schaven (ik droomde de nacht na de finale in een vreemdsoortig Zweeds-Deens regionalisme). Heeft u meteen een sociaal opvangnet voor al uw indrukken, een buddy tijdens uw afkick- en rouwproces nadien. De dvd-box kreeg ik trouwens te leen van een lieve collega. Ik heb namelijk nog steeds mijn bedenkingen bij van die gratis weggeefdingen.

2 opmerkingen:

  1. kheb hier een paar uur van mijn leven op uwen blog achtergelaten. kweet, 't is van de voor niet dus ge zult het niet vertrouwen. maar 't was plezant vertoeven hier.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. The Killing en Bron heb ik nog niet gezien, maar ik ben wel fan van Varg Veum! Scandinavische series zijn altijd top, me dunkt. Zo realistisch zelfs dat ik even een angstaanval (nu ja) kreeg toen ik helemaal alleen in een bosje liep bij zonsondergang in Stockholm, haha.

    BeantwoordenVerwijderen